"یا حسین (ع)"

ساقي دريغ كرده  ز من باده هاي ناب

مخمور باده های توام حضرت شراب

دنيا عجيب پشت مرا گرم كرده است

با عشوه های وسوسه انگيز يك سراب

من هم مقيم ميكده ات مي شوم! بريز

يك جرعه "هفت ساله" برايم شراب ناب

با من بگو تو درد دلت را عزيز دل

با من بگو چگونه شده خانه ات خراب؟

با من بگو ز عشق نخستين عالمين

با من بگو كه مُردم از اين شور و اضطراب

گفتی حسين بند دلم پاره شد! كدام؟

گفتی حسين اشرف اولاد بوتراب

گفتی حسين ميكده در غم نشست و بعد

منبر بپا شد و اينگونه شد خطاب

عالم فدای ناله "هل مِن مُعين" تو

عالم فدای تشنه شهيد نخورده آب

                                                 عالم فدای اباالفضل و اكبرت     

عالم فدای طفل رضيع ‌اصغر رباب

عالم فدای خواهر مظلومه ات حسین

عالم فدای گيسوی از رنگ خون خضاب

بايد جدا شود ز تو اين خواهرت ولی

هر قدر بوسه زد، دل زينب نشد مجاب

پس روی نيزه نشستی!؟ چه خوب شد

همراه زينبی سر نيزه چو آفتاب

هفده ستاره دور سرت چرخ مي زنند

بر روی نی چه كسی ديده ماهتاب

اي واجب الاجابه بگو پس چرا نشد

"امن يجيب" خواهرتان زود مستجاب؟

ساقي بس است طفره نرو... ساده تر بگو

بعد از حسين خانه شادی شود خراب...

   19 ذي القعده 1432

       ۲۵ مهر ۱۳۹۰

فياض هوشيار